ഊഷര നിലത്തിലെ
ചാറ്റൽ മഴയാണ് പെണ്ണെ
നിന്നോടുള്ള എന്റെ പ്രണയം......
വരണ്ട ഹൃദയ നിലത്തിലെ
ഇടുങ്ങിയ ഗർത്ത്ങ്ങളിലെക്കു
നിന് മൊഴികൾ
ഓരോ പ്രണയത്തുള്ളികളായ്
ഒളിച്ചിറങ്ങുന്നതും
ഒരു ജന്മത്തിന്റെ ആര്ത്തിയോടെ
നിന്റെ മിഴികളിലേക്കു
ഇമ പൂട്ടാതെ
നോക്കിയിരിക്കുന്നതും
ക്ഷണികമെന്നറിയാം
തീര്ത്തും ക്ഷണികം...
ഇനി വരാനിരിക്കുന്ന
ഒന്പത് മഹാ മരുക്കളും
നിന്റെ പ്രണയ മഴയൊർമകളുദെ
നനഞ്ഞ നിഴലിലായിരിക്കും
പെണ്ണെ ഞാൻ തരണം ചെയ്യുന്നത് ....
പൊരി വെയിലിലെ
കൊടും ചൂടിനു പോലും
നിന്റെ മഴ നിറമുള്ള
നറു ചിരിയുടെ
ഇളം തണുപ്പായിരിക്കും
തീര്ച്ച....
ഒടുവിൽ
മൂന്നു സംവൽസരങ്ങൾക്കപ്പുറം
വീണ്ടുരു മഴയിൽ
നിന്റെ പ്രണയ പേമാരിയിൽ
തേയില മണമുള്ള
ഒരു തൂവെള്ള മഴ മേഘത്തെ
താലി ചരടിൽ കൊരുത് ഞാൻ
എന്റെ മണിയറക്കുള്ളിൽ
മയക്കിയുറക്കും....
അപ്പോഴും
കുസൃതിച്ച്ചിരിയോടെ
പുറത്തു മഴ തിമിര്ത്തു പെയ്യുന്നുണ്ടാവും ....
